- وعده خلاف(وَ دَ / دِ خِ)
آنکه برخلاف قول و قرار خود عمل کند. بد وعده. بدقول. آنکه وعده کند و وفا نکند. بدقول و آنکه وفای به وعده و قرار خود نمی کند. (ناظم الاطباء) (آنندراج) :
فکنده اند بدنبال زلف خویش مرا
چو قرض دار پریشان بتان وعده خلاف.
شفیع اثر (از آنندراج).
- وعده خلافی، خلف وعده. وفا نکردن بوعده
فکنده اند بدنبال زلف خویش مرا
چو قرض دار پریشان بتان وعده خلاف.
شفیع اثر (از آنندراج).
- وعده خلافی، خلف وعده. وفا نکردن بوعده
